21 Ağustos 2009 Cuma

Anlayamazlar

Bana güzel gelen şeyler garip.Beslendiğim şeyler garip.Evet.Bugün acıyla beslendiğimi, acıyı sevdiğimi fark ettim.Kendimi en uygun gördüğüm yer, melankolik filmlerin tam ortası.Başlangıçla sonun ortası.Çatışma noktası.Her zaman düzgün ilişkiler kurmak istemişimdir.Herşey yolunda gitsin, daima gülümsiyim.Ama her zaman çarpık ilişkiler çekici geldi bana.İşte zaten olay burda başlıyor.Sanırım bir dengesizlik hakim bana.Düzgün ilişkiler ararken çarpık ilişkilere olan ilgim ne?Ve gelip buldular beni.Hiç yalnız bırakmıyolar.Hoşuma gidiyo.Dramayı seviyorum.Kendimi bir filmde gibi hissediyorum.Ve o düzgün olarak nitelendirdiğimiz insanlar her ne kadar mutlu olsalarda, bu benim yaşadığım duyguyu hiç bir zaman yaşayamıycaklar.Bugün en yakınıma bunları anlattım ve bana kendi teorisi anlattı..İnsanlar herşeye "boşver, aman salla, ne acı çekiceksin" diyolar.Çünkü acı çekmekten korkuyolar.Bizse üstüne gidiyoruz.Çünkü korkmuyoruz..Ağlamakta bazen güzeldir..Onlar bizi anlayamazlar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder