8 Mart 2010 Pazartesi

deri ceketimi giymiyorum artık.
kot montum sırtımda, biraz daha üşüyim diye sanki.
sen yine suskunsun, eskisi gibi.
evdeki tüm çikolataları bitirdim ama hala 0 mutluluk.
artık çikolatalar bile mutlu etmeye yetmiyor beni.
yatağıma uzanıyorum, kıvrılıp.dizlerimi göğüslerime çekerek.
ellerimle sarıyorum kendimi, belki iyi gelir diyerek.
0 mutluluk.
kolumun altındaki telefona kızıyorum, ne işi var bunun burda?
bir bilsen iki gündür herşeye sinirleniyorum.
bir haftadır başım dönüyor, nedenini bilmiyorum.
uykum geliyor ama uyuyamıyorum.
çok huysuzum son zamanlarda.
0 mutluluk.

0

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder